De Kip (2)
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge
19 Maart 2011 | Ethiopië, Yabēlo
Rustig zat ik te puzzelen op een dekentje, half in de schaduw, half in de zon, toen ik Haantje op een andere plek zag. Was hij daar nou helemaal naartoe gehupt, of zat het touwtje om zijn poten minder goed vast? Nou, om zijn linker poot zat ie in ieder geval nog. Steeds als ik Haantje zag bewegen vanuit mijn ooghoek keek ik snel op. En steeds als ik snel op keek stond Haantje weer stil, hij speelde een spelletje met me. Gelukkig was ik Haantje te slim af, ik zag hem een paar stappen lopen! Snel waarschuwde ik Diaramu en Wagajo, “the ckicken is los”. (Ik wist de Engelse vertaling zo snel niet.) Diaramu liep meteen met me mee naar buiten, maar toen was Haantje ons te slim af. Hij zette een sprint in, richting een hoop zand, sprong erop en rende snel verder toen Diaramu een poging deed om het touwtje dat nog half om zijn poot zat te pakken. Helemaal naar de andere kant van de tuin ging zijn reis. Ondertussen was ook Wagajo naar buiten gekomen, zijn eerste poging resulteerde in het los gaan van het touwtje, nu was Haantje helemaal vrij.
Machtig prachtig vond ik het, dus ik riep naar Nerissa: “Ons eten loopt weg!”, helaas hoorde Nerissa me niet en ging het avontuur voor mij alleen verder.
De pogingen die nog volgden (eerst met net alsof doen dat we eten in onze hand hadden, later met echt strooien van graantjes) waren niet succesvol, dus werd er een klamboe bij gehaald, deze konden we mooi over Haantje heen gooien. Haantje was snel en had kaas gegeten van schijnbewegingen. Een vierde persoon kwam de tuin binnen en ook hij voelde zich geroepen om ons eten te vangen. Nadat we Haantje geprobeerd hadden tussen ons vieren in vast te zetten, wat niet lukte, werd er gebruik gemaakt van een smal stukje tuin. Haantje werd er in geleid en aan het eind werd ie gevangen. Gelukkig voor ons, helaas voor Haantje. Want door deze plotselinge ontsnappingspoging werd besloten om Haantje vandaag al letterlijk een kopje kleiner te maken.
Snel Nerissa geroepen, zij wilde het ook wel zien, Milou liever niet. Zij zat lekker te skypen en blijkbaar maakte mijn opmerking “de kip wordt nu geslacht” een paar gekke gezichten los bij de persoon in het verre Nederland. Nerissa sprong meteen naar buiten (trok niet eens meer iets aan haar voeten), klaar voor onze les: “Hoe wordt een kip geslacht”.
Als je de details niet wil weten moet je de volgende alinea overslaan.
De kop naar achter getrokken en dan snijden. Vervolgens werd er een emmer over Haantje geplaatst, dit zodat hij de tuin niet rond zou rennen. Het duurde even, toen was het stil, dat was weer een schijnbeweging, want toen de emmer omhoog ging begon hij weer te fladderen. Daarom kreeg hij van Diaramu de naar TroubleChicken.
Informatie die tussendoor kwam: vrouwen slachten geen kippen, dat is iets voor mannen, maar als er geen man aanwezig is, dan slachten vrouwen ook gewoon. Na het plukken van de kip is er werk voor de vrouw, dan heeft de man rust. Geen idee hoe het gaat als de vrouw van huis is en de man alleen, ik denk dat dat niet zo vaak voorkomt.
Diaramu heeft Nerissa en mij voorgedaan hoe je de kip snijdt. Eerst palperen in de gewrichtsspleet, dan snijden. Nu snap ik ineens waarom wij moeten leren palperen op de opleiding! Haantje bleef zijn nieuwe bijnaam, TroubleChicken, gebruiken, want gemakkelijk kreeg Diaramu hem niet gesneden.
Toen Diaramu klaar was met Haantje vroeg ze of wij ook wilden. Ze had de kip die vorige week uit het keukentje verdween in de koelkast verstopt. Allebei wilden we wel en daarom zijn we nu weer een kameel meer waard. Wij weten hoe je traditioneel een kip/haantje moet bewerken.
Om nog een kameel meer waard te worden hebben we nog kookles gekregen. Van de haantjes hebben we “doro weut” gemaakt, letterlijk vertaald kip gestoofd. Een traditioneel Ethiopisch gerecht met heel veel ui, met heel veel peper, met rijst en injera.
En zo komt het dat ik in één dag 3 kamelen meer waard ben (vanochtend hebben we les gehad in chappaattii maken, traditionele zoete pannenkoekjes, naamgelijk aan de indiase chapatti, geen idee of t ook soortgelijk is).
Machtig prachtig vond ik het, dus ik riep naar Nerissa: “Ons eten loopt weg!”, helaas hoorde Nerissa me niet en ging het avontuur voor mij alleen verder.
De pogingen die nog volgden (eerst met net alsof doen dat we eten in onze hand hadden, later met echt strooien van graantjes) waren niet succesvol, dus werd er een klamboe bij gehaald, deze konden we mooi over Haantje heen gooien. Haantje was snel en had kaas gegeten van schijnbewegingen. Een vierde persoon kwam de tuin binnen en ook hij voelde zich geroepen om ons eten te vangen. Nadat we Haantje geprobeerd hadden tussen ons vieren in vast te zetten, wat niet lukte, werd er gebruik gemaakt van een smal stukje tuin. Haantje werd er in geleid en aan het eind werd ie gevangen. Gelukkig voor ons, helaas voor Haantje. Want door deze plotselinge ontsnappingspoging werd besloten om Haantje vandaag al letterlijk een kopje kleiner te maken.
Snel Nerissa geroepen, zij wilde het ook wel zien, Milou liever niet. Zij zat lekker te skypen en blijkbaar maakte mijn opmerking “de kip wordt nu geslacht” een paar gekke gezichten los bij de persoon in het verre Nederland. Nerissa sprong meteen naar buiten (trok niet eens meer iets aan haar voeten), klaar voor onze les: “Hoe wordt een kip geslacht”.
Als je de details niet wil weten moet je de volgende alinea overslaan.
De kop naar achter getrokken en dan snijden. Vervolgens werd er een emmer over Haantje geplaatst, dit zodat hij de tuin niet rond zou rennen. Het duurde even, toen was het stil, dat was weer een schijnbeweging, want toen de emmer omhoog ging begon hij weer te fladderen. Daarom kreeg hij van Diaramu de naar TroubleChicken.
Informatie die tussendoor kwam: vrouwen slachten geen kippen, dat is iets voor mannen, maar als er geen man aanwezig is, dan slachten vrouwen ook gewoon. Na het plukken van de kip is er werk voor de vrouw, dan heeft de man rust. Geen idee hoe het gaat als de vrouw van huis is en de man alleen, ik denk dat dat niet zo vaak voorkomt.
Diaramu heeft Nerissa en mij voorgedaan hoe je de kip snijdt. Eerst palperen in de gewrichtsspleet, dan snijden. Nu snap ik ineens waarom wij moeten leren palperen op de opleiding! Haantje bleef zijn nieuwe bijnaam, TroubleChicken, gebruiken, want gemakkelijk kreeg Diaramu hem niet gesneden.
Toen Diaramu klaar was met Haantje vroeg ze of wij ook wilden. Ze had de kip die vorige week uit het keukentje verdween in de koelkast verstopt. Allebei wilden we wel en daarom zijn we nu weer een kameel meer waard. Wij weten hoe je traditioneel een kip/haantje moet bewerken.
Om nog een kameel meer waard te worden hebben we nog kookles gekregen. Van de haantjes hebben we “doro weut” gemaakt, letterlijk vertaald kip gestoofd. Een traditioneel Ethiopisch gerecht met heel veel ui, met heel veel peper, met rijst en injera.
En zo komt het dat ik in één dag 3 kamelen meer waard ben (vanochtend hebben we les gehad in chappaattii maken, traditionele zoete pannenkoekjes, naamgelijk aan de indiase chapatti, geen idee of t ook soortgelijk is).
-
20 Maart 2011 - 13:57
Lei.:
Dat noemen ze haan zonder kop dus.......Nou, dan laat het kipje, uh (H)haantje dan maar lekker smaken!
Grtz, Lei. -
20 Maart 2011 - 20:51
Elly Huver:
Hoi Inge,
Ooooo wat zielig, dus het is waar dat een kip of haan zonder kop nog kan rond rennen.
Maar hij heeft in ieder geval gesmaakt, iets te scherp door de pepers, maar een lekker biertje erbij helpt blussen.
En jij bent drie kamelen meer waard !
Lieve groetjes Elly.
-
21 Maart 2011 - 17:28
Eefje:
Haha zo leer je eindelijk eens wat écht nuttige zaken daar in verweggistan! -
21 Maart 2011 - 18:34
Lucy:
Inge! Ik volg je verhalen en wat maken jullie allemaal mee zeg!
Super knap dat over die kip, ik zou dat echt niet kunnen!
Heerlijk om jullie te volgen!
Geniet nog van je tijd daar.
Groetjes lucy -
22 Maart 2011 - 13:52
John,:
Dat wordt een spannend lang weekend met Hemelvaart. Verse kip. De mannen zijn aanwezig dus je hoeft het niet zelf te doen. Maar dan wel een kameel inleveren. Vraag me af of je die mee naar huis mag meenemen. Zulke scherpe gekruidde kip heet hier Piripiri, lekker, maar ook niet van hier. Wij hebben hier bier, ik weet niet of dat bij jullie ook zo lekker is. Ik was op Google Earth naar jullie huisje aan het zoeken. Er is geen Streetview, maar misschien heb je de coordinaten voor ons. Hebben jullie daar een brievenbus of postbus dan kan ik wat Kriek opsturen, staat hier in de garage te verpieteren en aangezien jij de liefhebber bent.
KusHug, Pa -
24 Maart 2011 - 08:21
Tara:
Oei! Ik moet ineens weer 3 reisverslagen bijlezen. Je fotos heb ik met plezier gekeken. Het lijkt of je al echt aan het wennen bent daar in de Rimboe, super! Je bent gewoon al op een derde van je stage!
Enjoy, Kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
