Goodbye Nepal

Hier zit ik dan, in de tuin van een hostel in Varanasi, India. Alweer drie weken geleden had ik mijn laatte werkdag in Nepal. Dat was twee dagen nadat ik mijn liefje Sander op het vliegveld had opgehaald. Een dag nadat ik hem door centrum Kathmandu had gesleept tot hij helemaal uitgeput was en niks onthouden had van alle weetjes die ik hem verteld had. Dat was een dag voordat ik mijn zusje op het vliegveld op zou halen en hetzelfde slepen en praten ook haar ten deel viel.

Vreemd. De tijd is omgevlogen. 5 maanden wonen in Kathmandu, Nepal, wat een eeuwigheid leek voordat ik eraan begon. Die vijf maanden zijn omgevlogen alsof het maar amper twee weken waren. Ik had natuurlijk mijn moeilijke momenten, die vielen uiteindelijk in het niet bij de geweldige dagen die ik heb gehad.

De laatste twee weken in Nepal waren afsluitende chaos. Ik wilde iedereen nog zien, ik wilde tegelijkertijd ook reizen naar Chitwan (daar waar de jungle is) en Pokhara (daar waar de Himalaya begint). Ik wilde de grote reis die volgen zou plannen en moest daarvoor ook in Kathmandu zijn voor de afrondende taken van een Indiaas visum.

Mijn kerstdagen in Chitwan waren prachtig en warm. Ik wandelde een volle dag door de jungle en zag daar een neushoorn, een beer, heel veel hertjes en vlinders. Ik hoorde een aap en zag de bomen bewegen waar hij net daarvoor geweest was. Ik hoorde ook een tijger, die hoorde ons ook en ging er vandoor. De tweede dag stapte ik in een smalle houten kano en zag ik veel krokodillen en alligators. Het mooiste wat ik zag was hertjes die aan de rand van het water stonden te drinken. Zij zagen ons niet en op 5 meter afstand bij zoiets vredigs te zijn is waanzinnig!!

Nieuwjaar vierde ik in Pokhara. Ik was hier eerder en leidde Diede, Sander en wat medereizigers gedeeltelijk rond. Het andere deel rondleiden werd door een lokale jongen gedaan die het maar niks vond om ons midden in het bos de berg/heuvel op te zien gaan. Verder is nieuwjaar hier opvallend veel hetzelfde als in Nederland. Er is vuurwerk, er is drank, er is volop vreugde, de nacht is fris en de volgende dag is er hetzelfde gevoel van een kater.

En nu dus India. Een land dat niet te vergelijken is met Nepal. Zelfs de cheeya/chai (thee met melk) smaakt anders. Na India volgen in ieder geval nog Myanmar en Thailand. De dagen zullen nu anders worden. Ik ga reizen, een paar dagen hier, een paar dagen door en steeds weer de mooiste, meest indrukwekkende plekjes proberen te bezoeken.
Deze avonturen zal ik niet allemaal kunnen beschrijven. Ik doe mijn best. Misschien besluit ik wel om dat ook niet te doen. Dat mag ik nu. Ik heb vakantie.

Ondertussen reizen we wel samen met een knuffelig vriendj, die wel regelmatig verhalen schrijft over onze avonturen. Wil je dus op de hoogte blijven over onze avonturen, dan kan je zijn blog misschien het beste volgen: http://tommieopreis.blog.com
_______________________________________

Here I am. Sitting in the garden of a hostel in Varanasi, India. Already three weeks ago I had my last day of work in Nepal. That was two days after I went to the airport to pick up Sander. That was one day after I walked him through central Kathmandu until he was completely exhausted and didn’t remember a single thing I had told him about the city. That was one day before I went to the airport to pick up my sister, Diede and she had to go through the same talking and walking procedure.

Weird. Time flew by, 5 months in Kathmandu, Nepal, which seemed to be forever before it all started. Those 5 months passed by as if it were only two weeks. Of course I had my difficult moments, but those are easily forgotten when compared to the amazing days I’ve had.

The last two weeks in Nepal were chaotic. I wanted to see everybody one last time, I also wanted to travel to Chitwan (where the jungle is) and Pokhara (where the Himalaya starts). I wanted to plan the big journey that was about to start and there for had to be in Kathmandu to get the Indian visa.

My days of Christmas in Chitwan were beautiful and warm. I walked a full day through the jungle and saw a rhino, a bear, a whole lot of deer and butterflies. I heard a monkey and saw the trees moving where he had just been. I heard a tiger, sadly enough the tiger heard us too and left in the other direction. The second day I took place in a small wooden canoe to see crocodiles and alligators. The most beautiful thing I saw that day, were deer drinking water at the side of the river. The deer did not see us and to see something that peaceful was amazing!!

New years was celebrated in Pokhara. I had been in Pokhara before, so I partly guided Diede, Sander and some fellow travelers. The other part of guiding was done by a local boy that didn’t like to see us walking in the middle of the forest, trying to climb the hill without knowing where to go.
Besides that, new years in Nepal is remarkably equal as it is in the Netherlands. There are fireworks, there is alcohol, there is a lot of happiness, the night is cold and the day after even the hangover is present.

And now India. A country completely different from Nepal. Even the cheeya/chai (milk tea) tastes differently. After India at least Myanmar and Thailand will follow. Days will be different. I will be travelling, a few days here, a few days there, every time trying to visit to most beautiful and impressive spots.

I won’t be able to write about all of these adventures. I will try my best. Maybe I will decide not to. I am allowed not to. I am having a holiday now.

Meanwhile Sander and I will be travelling with a fluffy friend, he is writing a blog in Dutch. If you really want to keep reading about our adventures, you can follow him and use Google translate: http://tommieopreis.blog.com