Leven in Kathmandu

(English included)

Nog een aantal kleine dingen die opvallend zijn aan het leven hier. Gewoon een opsomming

In het Nepali schrijven ze in symbooltjes, ik snap dus niks van de helft van de reclameborden en aanwijzingen die ik zie.
Het gedeelte dat ik wel begrijp is in het Engels geschreven, maar het kan zomaar zijn dat ze de woorden compleet verkeerd spellen.
Niet alleen in het Engels overigens, er is een dorpje dat Palanse heet, het restaurant heet volgens verschillende borden exact hetzelfde of Palase of Palansa.

De Nepalezen in Kathmandu kleden zich graag minder traditioneel en meer westers. Soms combineren ze traditionele stijlen met westerse stijlen.
Het is geaccepteerd om compleet verschillende printjes met elkaar te combineren.
Toeristen en expats en vrijwilligers daarentegen, die kleden zich graag zoveel mogelijk richting traditionele stijlen. (ja ik ook, ik heb al een klein arsenaal aan heerlijke broeken met de meest uiteenlopende printjes).

De verkeersdeelnemers zijn heel divers: voetgangers, fietsers (met of zonder bepakking), riksja’s, hondjes, koeien, apen, motoren, scooters, een brommer-/bakfietsachtig geval, taxi’s en jeeps en gewone auto’s, grote tuktuks (die ze tempo noemen, waarschijnlijk vanwege hun snelheid), kleine trucks, grote trucks, minibusjes in twee formaten en grote bussen.

Met al die verkeersdeelnemers is het druk op de weg. Het ritje naar mijn werk is 23 kilometer, de reistijd varieert van 30 minuten tot 3 uur.

Op de snelwegen zijn er volgens de belijning twee rijbanen en een vluchtstrook, volgens de deelnemers zijn er 4 rijbanen. Is er geen middenberm, dan kun je de rijbanen van de tegenligger ook gebruiken. Dan geldt het recht van de grootste auto of het meeste doorzettingsvermogen

Tijdens de rit de heuvels in naar mijn werk heb ik een mooi zicht op hoe rijst groeit, van heldergroene stengeltjes, naar donkergroene stengels, naar de graanstengels die eruit omhoog komen en omlaag vallen terwijl de kleur naar bruinig verandert.

In de ochtend, als we met z'n allen met de bus naar het werk hobbelen worden de kranten binnen gebracht. Die gaan van persoon naar persoon en bankje naar bankje naar rolstoel. Dan wordt de krant bij de receptie afgegeven en krijgen de patiënten de kans om de krant te lezen.
Belangrijkste nieuws uit de krant is de dagelijkse horoscoop.

Als het gaat regenen begint dat met dreiging en een halve minuut later klettert het uit de lucht, iedereen die niet op tijd was, is doorweekt. Maar dat is volgens mij algemeen bekent en ik snapte pas echt wat het was toen ik het hier meemaakte.

___________________________________________________________

Some things that are remarkable to me to life in Kathmandu.

Nepali language is a language with symbols. Half of the advertiorials and signs I do not understand.
The part I do understand is written in english. This might be wrong english though.
Not only wrong english. There is a village which is called Palanse, the restaurant in this village is called, according to different advertorials Palase or Palansa.

Nepalese people in Kathmandu like to dress less traditional and more in western styles. Sometimes they combine western and traditional styles.
It is also accepted to match completely different prints.
Toerists, expats and volunteers try to dress in more traditional styles (so do I, the amount of loose pants with different prints is growing).

There are a lot of participants in traffic: pedestrians, bicycles (with or without enourmous pack), riksjas, dogs, monkeys, motrobikes, scooters, a cargo bike/tractorish thing, taxis, jeeps and normal cars, big tuktuks (called tempo, maybe because of their speed), small trucks, big trucks, minibusses in two sizes ans big busses.

All road users make the roads packed. The drive to my work, which is 23 km, takes 30 minutes up to 3 hours.

The bigger roads have two lanes and an emergency lane according to the lines on the surface. According to the road users are 4 lanes. Is there no grass between the lanes there and back, you can also use the lanes of the traffic travelling against you. Then it is all about the rigth of the biggest car or the most perseverance.

During my ride into the green hills to my work I have a good view on the process of growing rice. Fresh green to dark green, to the coming up of the seeds that start hanging and change into a browner colour.

In the morning, when all of us are bouncing in the bus towards work, the newspapers are brought in. The newspapers travel from person to person, from bench to bench to wheel chair. When we reach work the newspapers are given to the reception desk where the patients can read tem.
Most inportant newsitem is the daily horoscope.

When rain is coming, that start with a slight threat, only 30 seconds later it plashes down, making everybody who was not fast enough totally drenched. I think this is al wellkown fact, though I understood what is really means when I experienced it.